Drukke dagen, rustige avonden

6 juli 2019 - Florești, Roemenië

Genieten vanaf balkon

Op mijn balkon geniet ik van een heerlijk windje en een verwarmende zon. Sinds een tijdje zit ik iedere avond een poosje op het balkon te genieten van dit fantastische plekje nu het nog kan :) Regelmatig komt er een (Wizzair)vliegtuig overvliegen. Deze doet mij denken aan komende donderdag als ik er zelf weer in mag stappen!
Via de ramen van mijn overburen probeer ik een voorstelling te maken van de prachtige zonsondergang die aan de andere kant te zien moet zijn. En nog wat later op de avond geniet ik van de heldere sterrenhemel. 

Voorafgaand aan deze heerlijk ontspannen avonden lagen deze week behoorlijk drukke dagen. Vorige week zaterdag is er een nieuwe groep jongeren uit Nederland aangekomen. Derde klassers van het Groevenbeek college hebben zich een aantal dagen flink ingezet bij het project. Dit in de periode dat Marien en Yvonne in Engeland waren voor de diplomering van hun dochter. Voor ons betekende dat dus nog wat meer inzet en verantwoordelijkheid ;) De groep is weer verder gegaan met de bouw van de keuken in de wijk. Ook hebben zij het terrein weer opgefrist met een mooi nieuw hek en weer een vrolijke en schone opslagcontainer. Op maandag organiseerde de groep weer kinderprogramma's. Wat ze ontzettend leuk hadden gedaan! Vanwege het warme weer sloten we af met een waterballonnengevecht, al kwam dit de beschminkte gezichtjes niet zo ten goede. Wat vooral telde waren de blijde kinderen die weer volop de aandacht kregen :) Een meisje uit de wijk had het deze middag zo warm gekregen dat ze wegzakte. Een vrouw uit de wijk die hielp met de spellen en vertaling zag dit gebeuren en riep mij er snel bij. Gelukkig konden we daardoor snel ingrijpen en kon het meisje op een koeler plekje bij haar positieven komen.
De groep had ook wat medische uitdagende casussen bij zich. Zo was er een meisje van wie de hypofyse bijna geheel was uitgeschakeld. Ik mocht een extra oogje in het zeil houden en voorbereid zijn op een eventuele noodsituatie. Gelukkig is alles meegevallen en hoefde ik mijn verpleegkunde skills alleen in te zetten voor wat kleinere wondjes en het geruststellen van een meisje die gestoken was door een 'eng rood beestje'. Bij het afscheid nemen kreeg ik een mooie kaart en waardering. Voorlopig was dit weer de laatste groep, we hebben een periode van rust voor de boeg.

Deze week hielp ik een meisje met een wond aan haar vinger. Voor een gemakkelijkere communicatie gebruikten we Google translate. Later vond ik een foto op mijn telefoon van deze situatie. Haar zus had mijn telefoon kennelijk niet alleen gebruikt voor de vertaling ;) Naast medisch ingrijpen, hadden we deze week ook hulp van de brandweer nodig. Donderdagmorgen kwam er ineens veel rook onder het gebouw van de buren vandaan. Dat nadat er eerder deze week al een klein brandje aan het begin van het buur terrein was gesticht. Gelukkig wist een Roemeense collega de brandweer snel in te schakelen die de brand snel onder controle kreeg. Wij hielden onze ramen maar even gesloten vanwege de vele rook.

Woensdagmorgen hadden we weer het vrouwenprogramma. De ochtend startte met een flinke regenbui en onweer. Vandaar dat de vrouwen wat later binnendruppelden. De vrouw uit de wijk die deze morgen de bijbelstudie zou doen was er nog niet, toch begonnen we maar alvast met het zingen van liederen. Daarna was ze er echter nóg niet.. Voor de week erna had ik al een deel voorbereid, dus ik besloot die studie maar alvast te geven. Nadat ik de week ervoor ook de lezing had gedaan had ik voldoende moed om het deze morgen weer te doen. Met betere voorbereiding zou ik nog wat andere dingen hebben gezegd, maar voor nu liep het prima ;) De vrouwen deden actief mee waardoor er weer mooie en bemoedigende gesprekken ontstonden. Voor komende woensdag hoop ik toch maar dat de vrouw er wel is..
Twee van de vrouwen die er op woensdag altijd zijn, ontmoette ik donderdagmiddag op straat. We hadden een gezellig praatje voor zover als dat ging en ik liep weer verder door naar huis. Een van de vrouwen liep alleen nog achter me aan en vroeg of ik een 'înghețată' wilde. Voor ik kon vragen wat dit was, werd ik al een klein winkeltje in de wijk ingeduwd. Deze vrouw wilde me een ijsje geven! Nu dat kon ik wel gebruiken met 33°c op de meter. Zo lief van deze vrouw hoe ze ondanks haar eigen situatie denkt om de ander en deze verkoeling aanbood!

In mijn nabije omgeving zijn wat leuke 'attracties'. Zo is er op het grote lege veld vlak bij mijn huis de afgelopen week flink geklust en gebouwd. Vaak lopen hier wat paarden al dan niet vastgemaakt. Ook nu staan er wat paarden samen met andere dieren. Er is namelijk een circusterrein opgezet. Verschillende vlaggen, waaronder de Nederlandse :) wapperen uitnodigend. Zo wordt er toch voor wat vermaak gezorgd nu velen in een lange zomervakantie zitten.
Ook langs de weg is er wat extra's gekomen. Verschillende marktkraampjes bieden dagelijks hun reuze meloenen aan. Zelf heb ik me er nog niet aan gewaagd, bang zo'n gróte niet op te krijgen ;)
Voor anderen zijn de vuilnisbakken die er altijd staan al een attractie op zich. Een man en vrouw gingen verschillende vuilnisbakken langs en droegen grote tassen met zich mee. Ook uit de vuilnisbakken van ons appartementen blok wisten ze heel wat voedsel te halen. Zo jammer dat er zoveel wordt weggegooid.. maar gelukkig kunnen deze mensen er nog wat mee :)

Donderdag kreeg ik weer mijn wekelijkse appje van mama waarin de weken afgeteld worden tot ik weer naar Nederland kom. Deze week zijn we echter overgegaan van weken aftellen naar dagen aftellen. Nu kom ik echt wel snel naar huis! Vrijdag was het dan ook het laatste kinderprogramma voor mij. Ik had weer knutsels voorbereid waar de kinderen met plezier aan hebben gewerkt :) Heerlijk om de kinderen zo ijverig bezig te zien en ze hun creativiteit uiting te laten geven. Dat het schoonmaak- en opruimwerk daardoor wat meer tijd vergde neem ik maar voor lief.
Ook de komende dagen zullen steeds 'de laatste keer' zijn. Tegelijk ook steeds een stapje dichter bij de hereniging met thuis :)

Ter waarschuwing voor mijn thuiskomst. Het kan zijn dat jullie me niet meer helemaal herkennen door mijn 'koeien-huid' ;) Nadat ik een flink kleurtje had gekregen vorige week zaterdag, vliegen de vellen er nu vanaf. Met als resultaat een koeien-vlekken-huidje.

Foto’s

4 Reacties

  1. Irma:
    6 juli 2019
    Hoi Teunieke, leuk om je verhaal weer te lezen! Je dagen zijn goed bezet. Kun je al (goed) een gesprekje voeren in het Roemeens? Fijn weekend en een goede reis naar huis. Tot ziens! Groeten, Irma
  2. Esther Stunnenberg:
    6 juli 2019
    Geniet van je laatste dagen! En een goede reis terug.

    Groetjes uit Elburg
  3. Opa en oma Stunnenberg:
    6 juli 2019
    Dag Teunieke.

    Een hele goeie reis naar huis en tot ziens in Nederland.

    Groetjes opa en oma Stunnenberg.
  4. Teunieke:
    8 juli 2019
    Dankjulliewel voor de reacties :) Roemeense gesprekken voeren gaat helaas nog niet zo goed, dus in de vakantie maar bij blijven spijkeren. Met jullie wensen moet de reis een stuk beter gaan :)