Zomer

Lieve allemaal,

De zomermaanden hebben we weer achter ons liggen. Tijd van vakantie en (erg) warm weer. Ik heb er van kunnen genieten en doe het nogsteeds nu de na-zomer ons nog volop zon geeft. Ik neem jullie graag mee in de terugblik op mijn zomer.

Zoals jullie weten is dit jaar van vrijwilligerswerk een ESC (european solidary corps) -traject. Ik maak als vrijwilliger gebruik van een Europees potje die het stimuleert om als jongere in een ander Europees land vrijwilligerswerk te doen. Bij dit jaar horen ook twee trainingsweken. Mijn eerste week in maart verviel door de corona. Voor mijn week in juli is een online oplossing gevonden.
Samen met andere jongeren die dit jaar ESC in Roemenië doen, zaten we dagelijks op ons eigen plekje achter zoom. We kregen trainingen, deelden ervaringen en gaven elkaar workshops over onze talenten die anderen bij hun project weer kunnen toepassen. Een interactieve week waarbij ik mooie mensen uit Italië, Spanje, Frankrijk, Duitsland, Turkije, Finland, Oostenrijk en Peru leerde kennen.
Het was natuurlijk jammer dat we elkaar niet live ontmoetten. Twee weekjes later sprak ik alsnog af met een deel van de groep die Cluj bezocht. Deze week was het filmfestival in Cluj waarbij films van over de hele wereld in verschillende buiten 'bioscopen' werden vertoond. Na al een film met mijn huisgenootjes te hebben bekeken ging ik hier ook met het esc-groepje heen. Vrijwilligerswerk doen in Roemenië gaf meteen een leuke onderlinge klik :)

Eind juli heb ik veel kerkdiensten bijgewoond. Drie keer in de week hielden we kerk. Deze diensten waren met een lege zaal en werden gefilmd om in de zomervakantie online te zetten. Sinds het begin van de corona hebben we de mogelijkheid om onlinediensten via Facebook uit te zenden en in de vakantietijd konden we dit mooi toepassen om de wijk nogsteeds wekelijks een dienst te bieden.
De laatste dienst voor de vakantie hadden we een doopdienst. Heel fijn dat dit buiten kon, zo waren er meer mensen welkom en konden we nogsteeds de 1,5m afstand waarborgen. Twee oudere mensen uit de wijk mochten de keuze voor God maken. Het was een erg mooie dienst!
Na de zomervakantie zijn we ook weer gestart met de kindernevendienst. Het is fijn om de kinderen weer hun eigen programma te kunnen bieden en te zien hoe geïnteresseerd zij zijn in de bijbelverhalen.

De maand augustus was voor de meeste collega's een maand van vakantie. Ik werd uitgenodigd bij een Hongaarse collega voor een Hongaarse maaltijd, dit werd Lángos. Zelf nam ik ook de tijd om wat nieuws te proberen. Dat werd de Roemeense Gogoşi. Erg wennen aan die vette happen kan ik nog niet, ik ga toch liever voor de Hollandse pot ;)
Marien en Yvonne vertrokken deze vakantie een week naar Boekarest voor de bruiloft van hun oudste dochter. Voor mij de leuke taak om op hun huis, dieren en auto te passen. Een weekje verblijven op een prachtige locatie in Floresti. Een weekje geen getimmer en gezaag om je oren.

Dicht naast mijn eigen appartement wordt namelijk weer een nieuw blok gebouwd, we worden 's morgens vroeg gewekt. De zomer of het weekend maakt voor hen geen verschil. Helaas verliezen we zo wel een stuk van ons uitzicht en kijken we vanuit onze keuken naar de bovenverdieping van het blok.
Er zijn meer klachten in Floreşti over de vele nieuwbouw zonder goede infrastructuur en voorzieningen. Eind september zijn er verkiezingen voor een nieuwe bestuurder het is te hopen dat er een betere leider gekozen wordt. 

Ook naast de stichting wordt er volop gebouwd, maar hier zijn we er wel blij mee :) Zo'n 15jaar staat hier al een betonnen stellage wat nooit meer af werd gebouwd. Een nieuwe eigenaar is eindelijk de appartementen aan het bouwen die het tot vuilnis geworden terrein een fraai uiterlijk geeft. Nu maar afwachten wie onze nieuwe buren gaan worden.

Begin september was het mijn beurt voor vakantie. Waar het tot het einde toe spannend bleef of ik wel naar Nederland kon komen vanwege de corona en quarantaine regels, kon het toch doorgaan! Wel moest ik me houden aan een sterk aangeraden quarantaine. Dit betekende een rustige week vakantie met mijn eigen gezin. Een heerlijke tijd van ontspanning :) Af en toe kregen we toch visite, zo kwamen opa en oma buiten op bezoek en bleven vriendinnen op afstand.
10 september werd dat wat anders, de grote dag dat Frans&Tamara hun 2e deel van de trouwdag vierden. Het was een ontzettend mooie dag en ik ben blij dat ik hier bij kon zijn!
Daarna kwam er al snel een einde aan de vakantie, want zaterdag stapte ik weer in het vliegtuig opweg voor mijn laatste maanden in Roemenië.
Hier hoefde ik niet in quarantaine en mocht ik meteen weer aan de slag. We zijn dankbaar dat er in onze deelstaat relatief weinig besmettingen zijn. Ook zijn er op dit moment geen gevallen in de wijk bekend.

Deze weken maken we de klaslokalen weer gereed voor de kinderen. Een heel gepuzzel omdat de kinderen op 1,5m van elkaar moeten zitten. We gebruiken nu niet meer de kerkzaal, omdat dit in de wintermaanden teveel stookkosten zal geven. Ook hebben we schooltassen met allerlei schoolbenodigdheden klaargemaakt die de kinderen op hun eerste schooldag zullen krijgen. Maandag is het eindelijk weer zo ver om de kinderen binnen te laten.
Ook het kinderprogramma kan weer gaan starten. We mogen met maximaal 30 kinderen in de zaal zijn. We maken een extra opsplitsing in de groepen door de jongens en meisjes een ander uur te laten komen. Hierdoor zijn de kinderen maar 1x in de 2 weken aan de beurt in plaats van iedere week. Maar ondanks dat, zijn we ontzettend dankbaar dat het na een lange tijd eindelijk weer door kan gaan. Ik ben benieuwd hoe deze nieuwe vorm van kinderprogramma's gaat zijn.

Vanwege de gezondheidsveiligheid in onze wijk hebben we besloten om de vrouwenconferentie te verplaatsen naar het voorjaar. Om toch een alternatief te bieden houden we 22 en 23 september een mini-conferentie op de stichting. Het vroeg even veel inzet om een nieuw thema en activiteiten voor te bereiden, maar we zijn er bijna klaar voor. We kijken uit naar twee mooie dagen met bijbelstudie, creativiteit en spellen rond het thema 'talenten'.
Op de woensdagochtenden komen we ook weer samen met de vrouwen. We behandelen nu verschillende vrouwen uit de bijbel. Met de conferentie kunnen we daar mooi bij aansluiten door te ontdekken hoe waardevol iedere vrouw is en welke talenten wij gekregen hebben om in te mogen zetten.

Bedankt dat je tot zover mijn verhaal weer hebt gelezen. Fijn om te weten dat jullie betrokken zijn op het werk dat ik hier mag doen. In Roemenië heb ik mijn verhaal ook kunnen delen. Er was een wedstrijd om je artikel in te sturen voor een online-magazine over je ervaring als vrijwilliger in Roemenië. Een collega heeft mijn artikel vertaald in het Roemeens en ingestuurd. Donderdag hoorde ik dat ik bij de 5 winnaars zat van wie het artikel gepubliceerd wordt. Fijn om op deze manier wat bekendheid aan ons werk te geven in Roemenië.

Veel liefs en tot schrijfs/bels/ziens