Tijd voor een blog

Allereerst maar even de verklaring vanwaar het uitstel. Zaterdag was weer een drukke dag op de stichting. Dit vanwege de aanwezigheid van een groep van de Passie, dit keer uit Utrecht. Onze dag vulde zich met hard werken in de wijk en aan een nieuw hek rondom ons terrein. Ik kon mijn energie aardig kwijt. In combinatie met de verkoudheid die mij te pakken heeft, kon ik het niet meer opbrengen om 's avonds ook nog een blog te schrijven ;) Gelukkig heb ik vandaag een dagje vrij om weer helemaal op te laden :)

De afgelopen week hebben we twee kindermiddagen gehad. En toch heb ik nog nooit zo weinig hoeven voorbereiden als voor deze week ;) Maandag organiseerde namelijk de groep van Passie Wierden een kinderprogramma. We troffen het met het weer waardoor we alle spellen buiten konden doen! Na het programma moesten we ook alweer afscheid nemen van deze groep. De volgende morgen zouden ze alweer naar het vliegveld gaan. Maar.. donderdag kwam de nieuwe groep :) Dit betekent voor het team extra drukte, maar ook extra veel gezelligheid en Nederlandse gesprekken! Deze groep organiseerde op vrijdag het kinderprogramma. Wauw wat lieten ze hier een creativiteit in zien. De groep maakte muziek, lieten een dans zien, hadden leuke knutselwerkjes bedacht en vermaakten de jongens buiten met spellen. Aan alles was te zien dat het een gemotiveerde groep was. Dit is ook te verklaren, want bij deze school gaat er een 'sollicitatieproces' aan vooraf om mee te mogen met deze waardevolle reis. Daarnaast hebben ze veel tijd gestoken in de voorbereidingen, want ook zondag hadden ze weer een verrassing in petto. De groep leidde de dienst, zo deden er een aantal de muziek, hield een docent de preek en deed de hele groep een dans. Daarin beelden ze het verhaal uit van een hard werkend volk Israël in Egypte, baby Mozes, de verschillende plagen tot de bevrijding van het volk uit Egypte. Dit maakte behoorlijke indruk op mij en op de andere gemeenteleden!
Maandag liet de groep nog even zien dat ze van aanpakken wisten door weer flink aan de slag te gaan bij de bouw van de keuken in de wijk. En opnieuw werd het aan het eind van de dag tijd voor afscheid nemen. Eerlijk gezegd was ik er ook wel aan toe om weer even te kunnen uitblazen..

De kinderen konden door de extra kinderprogramma's  en aandacht die ze van de tieners kregen, alvast in de feeststemming komen voor zaterdag. Op 1juni werden alle kinderen in Roemenië namelijk in het zonnetje gezet vanwege de dag van het kind. De supermarkt was vrolijk versierd met ballonnen en de kinderen kregen pannenkoekjes. Op Facebook kwamen er veel berichtjes en foto's voorbij voor de (klein)kinderen. De laatste weken heb ik er nieuwe Roemeense Facebook vrienden bij, zodat ik de vele berichtjes ook te zien kreeg :) Als afsluiting van de kinderclub op vrijdag besteedden wij er ook al aandacht aan door lekkere ijsjes uit te delen.
Om deze kinder-dag extra speciaal te maken kregen we een berichtje van onze collega Ana! Zij had een gezonde zoon gekregen!
Er was meer feest deze week. Want de verkiezingen in Roemenië hebben mooie resultaten opgeleverd! De dag na de verkiezingen werd een van de huidige leiders al direct opgepakt vanwege zijn corruptie. Deze celstraf gaf al net zoveel vreugde bij veel Roemenen als de verkiezingsuitslag. Na járen lijkt er een stapje gezet te worden om tot verandering te komen :)

Er zijn deze week ook weer wat medische gevalletjes gepasseerd. Zo is een meisje in glas gestapt. Na een zoektocht in haar voet hoop ik dat al het glas uit haar voet is. Het voordeel van deze patiënt was dat ze Engels spreekt! Hierdoor kon ik haar zonder tolk helpen. Veel kinderen vinden het vooral heel erg interessant om in de post geholpen te worden. En dan vooral om goed zichtbaar te maken dat ze wat mankeren, met verband, pleisters en uitgelopen betadine. Zo had ik vrijdag drie kinderen vlak achter elkaar. Hoewel mijn oog vond dat goed spoelen van de wondjes voldoende was, waren de kinderen het daar zelf niet mee eens ;)
Ook kwamen er verschillende Nederlandse patiënten in de medische post. Waar de een splinters en blaren had opgelopen van ongewend werk, had een ander een spijker in zijn hand gehad en weer een ander schrammen gekregen van een van de vele straathonden. Een van de tieners had een handspalkje nodig, op creatieve wijze heb ik die aan kunnen brengen ;) Het gaf de nodige steun en daar ging het om! Een jongen vroeg zelfs dat het toch klopte dat ik verloskundige was? Eeh, moet je een kindje krijgen?? Maar nee, hij was misselijk na limonade atten. Tja dan was mijn advies: als tegenhanger citroensap atten ;p

Komende zaterdag wordt het niet mijn blog, maar jullie blog! Vraag alles wat je graag wilt weten en ik nog niet in mijn blogs heb geschreven. Ik zie uit naar jullie reacties en vragen onder deze blog :) Dan hoop ik jullie zaterdag de antwoorden te geven.

P.s. de mooie foto's van Marleen, die ze maakte tijdens de vrouwenconferentie heb ik binnen :) Wat was het fijn om die allemaal terug te kijken en het kamp her-te-beleven. Zoals beloofd heb ik de foto collectie weer bijgevuld met deze nieuwe kamp-foto's!