Question & answer

Dat wordt een makkie voor vandaag ;) Jullie hebben het aantal vragen behapbaar gemaakt. Ik hoop dat de antwoorden jullie nog verder helpen om een beeld te krijgen van hóé mooi het hier is!

Q:   Je hebt het daar wel druk zo te lezen, maar is dat dan druk dat je het aan het einde van de dag echt helemaal zat bent en er gewoon helemaal geen zin meer in hebt of is het meer dat je gewoon even toe bent aan een momentje voor jezelf?
A:   Meestal dat laatste hoor :) Als ik er een werkdag op heb zitten, mag ik eerst weer een kwartiertje naar huis wandelen. Dit helpt mij om weer om te schakelen, mijn hoofd leeg te maken en weer zin te krijgen om bijvoorbeeld eten te koken of een avondje te knutselen of lezen. Na de vrijdag als we een lange dag hebben gemaakt met de kinderclubs ben ik het wel vaak echt helemaal zat. Daarom zorg ik dat ik die avond mijn eten alleen nog maar hoef op te warmen en 's avonds alleen maar leuke dingen op de planning heb staan. Gelukkig heb ik daarna twee dagen vrij zodat ik lekker kan uit rusten. Als er groepen zijn lopen de dagen wel anders, dan blijf ik soms langer op het project en ben ik er ook op zaterdag. Daar is mijn lichaam nog niet helemaal aan gewend. Dan ben ik blij dat mijn bed klaarstaat en ik lekker vroeg kan gaan slapen.

Q:   Wat is je favoriete bezigheid in zo'n week om te doen?
A:   Een leuke vraag, van de meeste werkzaamheden kan ik echt genieten! Zo vind ik het heerlijk om met de kinderen om te gaan in Speransa of op de clubs. Ik vind het leuk om mijn eigen vak uit te oefenen in de medische post en de mensen zo heel praktisch en zichtbaar te kunnen helpen. Ook geniet ik van de gezellige drukte die een groep mee neemt. Al moet ik er daar niet teveel van achter elkaar hebben, omdat de extra werkzaamheden dan te veel van mijn energie vragen.
Het mooiste vind ik toch de woensdagochtenden als de vrouwen er zijn. We behandelen samen het boek 'Een vrouw naar Gods hart' van Elizabeth George. Het is zo mooi om met deze vrouwen naar hun leven en relaties te kijken en samen te ontdekken hoe we als vrouw naar Gods hart kunnen leven. De interactie en inkijkjes in hun hart die de vrouwen geven raken mij steeds weer. Binnenkort zal ik de studie op de vrouwenochtend doen. Daarvoor ben ik gisteren gestart om het mooie boek te lezen. Zulke voorbereiding voor je werk is hélemaal geen straf :)
Het aller aller leukste zijn toch de gezellige avondjes of leuke verrassingen die ik met team genoten kan doen. Zo heb ik afgelopen donderdag samen met drie teamleden heerlijk gegeten in een Hongaars restaurant in een buurdorp. Naast dat dit al erg gezellig en lekker was kregen we nog een verrassing toe. Er was ook een groep aan het eten die een dans hadden 'bij-besteld'. Vier Hongaren toonden ons een gillende-Hongaarse dans. Zie en hoor de filmpjes maar ;)

Q:   Kook je nog vaak voor jezelf?
A:   Op de momenten van uiteten na (niet zo vaak hoor, haha), moet ik toch dagelijks weer een bordje eten klaar hebben staan. Om de dag kook ik en de andere dag kan ik de restanten opwarmen in de magnetron die ik van Marien en Yvonne kon lenen. Alleen als ik macaroni kook of een grote bloemkool, dan doe ik zelfs drie dagen met mijn eten ;) Op het moment ben ik vooral bezig met mijn kast leeg-koken en de vriezer leegeten. Dit, omdat ik toch al een beetje toewerk naar 11juli als ik weer op Nederland aan mag gaan :)

Q:   Hoe reageren de mannen als hun vrouwen op vrouwenconferentie gaan? Wie zorgt er dan voor de kinderen?
A:   De meeste vrouwen die mee gingen op kamp hebben geen hele jonge kinderen meer. Veel waren oma of vrouwen met oudere kinderen. Een moeder had wel de zorg voor drie jonge kinderen en vond het best moeilijk om hen los te laten. Hun vader was dan wel thuis, maar ze wist dat hij niet voor eten zou gaan zorgen. Als ze geld klaar zou leggen zou dat aan drank besteed worden. Daarom had ze van te voren al spullen gekocht en maaltijden klaar gemaakt. Met een buurvrouw had ze geregeld dat die spullen bij haar zouden zijn en dat zij het eten warm zou maken voor de kinderen en man. Helaas was deze omslachtige manier nodig. Veel mannen in de wijk nemen weinig verantwoordelijkheid. Ze zijn veelal thuis maar leven samen op straat, drinken een biertje en nog een paar. In deze cultuur ligt heel erg het idee, ik kan genieten van wat ik vandaag heb, morgen zien we wel weer. Daarnaast drukt het slechte imago van zigeuners op hen. Dit maakt dat ze lastiger aan werk komen. Dit trekt generaties door en de mannen blijven in dit zelfde patroon handelen.
Het samen op straat leven heeft ook weer wat gezelligs. De mensen kennen elkaar, en zijn ook veelal familie. De families wonen ook veel samen. Met de conferentie komt dat goed uit. Als de moeder dan op kamp gaat zijn er gelukkig nog een oma of tante in huis die het huishouden draaiende blijft houden.

Bedankt voor jullie vragen en dat jullie zo sturing aan deze blog gaven. Als jullie op een ander moment nog vragen hebben, stel ze gerust! Dan hoop ik in andere blogs daar weer antwoorden op te geven.

Komende week wordt de blog weer overgeslagen. Ik mag twee vriendinnen ontvangen om het leven en de omgeving hier weer te laten zien :) Meiden ik zie uit naar jullie komst!
De week daarna zullen jullie het verslag wel weer krijgen ;)

Ik wens jullie allemaal een gezegend pinksterweekend!